Cultuurevenementen 

Semester 2

Hofpoortteater Elckerlijc - Een niet zo grappige komedie

Het was al weer een hele tijd geleden dat ik naar een toneelstuk of musical was gaan kijken. En om heel eerlijk te zijn, na het bekijken van dit toneelstuk, had ik ook niet echt zin om het voor het eerst nog eens te doen.

Voor ik tickets kocht voor het toneel had ik eerst een beetje opzoekwerk gedaan over het toneelstuk. De waarheid, of origineel ‘la vérité’ genoemd, werd geschreven door de Franse auteur Florian Zeller én staat bekend als een diepgaande komedie over vreemdgaan en manipulatie. Ik was dus best snel overtuigd dat dit stuk wel eens de moeite waard zou kunnen zijn.

Na een klein halfuurtje bleek echter al dat dit een foute inschatting was. Af en toe werd er een quote gebruikt die ons als publiek deed nadenken, zoals “De ziel sterft voor de fysieke dood” en “Wat is de waarheid?”, maar qua tekst en verhaallijn konden deze korte stukjes niet veel goed maken. Er viel namelijk voor een komedie verdacht weinig te lachen.  Als alleen de medewerkers van het theater die in het publiek zitten moeten lachen, dan weet je dat er iets niet goed is. Het stuk was misschien wel niet grappig, de meeste acteurs konden wel redelijk goed acteren. Vooral de protagonist, Michel, kon zijn deel van het verhaal nog redelijk goed overbrengen.

Wat ik dan weer wel lichtpuntjes vond, waren het gebruik van de muziek en het decor. Er werden verschillende bekende Franse liedjes gebruikt om tussen de scènes door het verhaal aan elkaar te hangen. Dit samen met de Franse steden die werden benoemt, zorgde ervoor dat je nog kon merken dat het stuk origineel van een Franse auteur is. Het decor was daarnaast ook mooi gemaakt. De stukken muur van de beginscène, een hotelkamer, konden worden omgedraaid om zo vier andere locaties uit te beelden. Zo kregen we bijvoorbeeld ook een kleedkamer en een living te zien.

Het ensemble van het Hofpoorttheater had zijn best gedaan om een leuk stuk te brengen, maar ik zou toch niemand aanraden om twee uur en een half uur naar deze versie van het stuk te kijken. Zeker niet, als je net zoals ik van een echte grappige komedie houdt.

Plankgas Theater - Een grappige komedie 

Na het fiasco van het eerste toneelstuk, was ik blij dat ik over het tweede stuk toch al wat goede dingen had gehoord. Het plankgas Theater in Turnhout speelde deze periode namelijk ook een komedie, ‘De laatste kans’. En dit was er eentje waarbij je wél moest lachen.

‘De laatste kans’ is ook, net zoals ‘De waarheid’, een stuk over vreemdgaan en manipulatie. Er was dus ook bij dit onderdeel van mijn portfolio een duidelijk thema aanwezig dit semester. Toch was dit toneelstuk gelukkig anders dan het vorige. Niet alleen moest nu effectief iedereen lachen, het verhaal was ook origineler. Er werden veel woordgrapjes en chaotische situaties gebruikt om het verhaal te vertellen.

Het stuk ging over een koppel dat een relatietherapeute had ingeschakeld. De man was hier echter niet zo blij mee en wanneer een oude vriend opduikt, die ook nog eens acteur blijkt te zijn van beroep, ziet hij een kans om de therapiesessies uit de weg te gaan. Wanneer de echte therapeute dan toch opduikt, ontstaat een chaotische, maar een hilarische situatie.

In dit stuk stak ook weer een acteur er met kop en schouders bovenuit qua acteerwerk. Hij zorgde ervoor dat er in elke scène wat te lachen viel én vertolkte, door middel van een aantal kleine outfitwisselingen, maar liefst 12 rollen in het stuk. Van neptherapeut tot nep-man van de protagonist, hij vertolkte de rollen allemaal geweldig goed én stal af en toe dus ook de show.

Ook het podium en de gebruikte muziek waren anders bij dit stuk. Het podium was kleiner en stond dichter bij het publiek. Op deze manier kwamen de acteurs soms dus tussen de toeschouwers om hen er zo meer bij te betrekken. Ook het feit dat we als publiek allemaal aan kleine tafeltjes zaten, waar ook eten en drinken aanwezig waren, zorgde voor een gezelligere sfeer.

Dit toneelstuk, ‘De laatste kans’, duurde langer dan zijn voorganger, ‘De waarheid’ én is ook minder bekend. Toch zou ik dit toneelstuk eerder aanraden. De grappen, de chaotische situaties en de veelzijdige acteurs hebben een blijvende, positieve indruk op me gemaakt.